Kötü hükümdarlar denilince genellikle akla bariz isimler gelir ama birçok insanın ölümüne sebep olan başka hükümdarlar da vardır ve II. Leopold’da onlardan biri. II. Leopold’un tarihte neler yaptığını öğrenmek için sizi aşağıya alalım. ?
Uyarı:Rahatsız edici ayrıntılar ve görüntüler içerir.
Tarihte “kötü insanlar” denilince aklımıza Hitler, Stalin veya Kazıklı Voyvoda gibi insanlar gelir.
II. Leopold ise çoğu zaman akla gelmeyen bir isim olsa da, hükümdarlığı döneminde 1 ile 15 milyon arasında insanın ölümünden sorumlu olduğu tahmin ediliyor. Bu kişiler özellikle II. Leopald’ın acımasız sömürgeciliğine maruz kalanlar Kongolulardı.
Leopold II, babası I. Leopold’un unvanını alan ve 1885’ten 1908’e kadar 44 yıl hüküm süren Belçika’nın ikinci kralıydı.
Leopold II aslında oldukça popülerdi. Saltanatına bir dizi büyük bina, kentsel proje ve yaptırdığı diğer bayındırlık işleri damgasını vurdu ve hatta halk arasında ‘İnşaatçı Kral’ olarak biliniyordu. Onun yönetimi sırasında bir dizi büyük sosyal reform da yasalaştırıldı. İşçi sendikası ve çocuk işçiliği yasalarının çıktığını gördü.
II. Leopold’un evindeki en belirgin özelliği, Fransa-Prusya Savaşı sırasındaki liderliğiydi.
Böylesine bir tehlike ve belirsizlik döneminde, II. Leopold, Belçika’nın tarafsızlığını korumanın yanı sıra Belçika ordusunu ve savunmasını yeniden düzenlemeyi ve iyileştirmeyi başardı. Örneğin 1887’de, Liege ve Namur gibi kilit şehirlerdeki savunmaları finanse etmesi için parlamentoyu ikna edebildi. Yurtiçinde Leopold II sağlamdı, ancak yabancı çıkarlar açısından o kadar da değil.
Leopold II, bir ülkenin büyüklüğünün denizaşırı kolonilerle bağlantılı olduğuna inanan biriydi.
Belçika’nın bir gün güçlü bir imparatorluk olacağını tahmin etmişti ve bu nedenle toprak elde etmek için çok çalışmıştı. Ancak Belçika hükümetinin geri kalanı, Belçika’nın bir donanması olmadığı için kolonileri kendilerine pek faydası olmayacak bir savurganlık olarak gördü. Ancak Leopold II kararlıydı ve hükümet desteği olmasa bile etkilenmemişti. İlk olarak, 1876 civarında, Leopold II, Kongo bölgesini gezmesi ve keşfetmesi için kaşif Henry Morton Stanley’i tuttu. Orada Stanley, ticaret karakolları kurarak, yollar inşa ederek ve 2. Dünya Savaşı sırasında Kongo Nehri havzasını dolaştı. Leopold adına yerel şeflerle anlaşmalar müzakere etti.
1884’teki Berlin Konferansı’nda, Afrika yerlilerine medeniyet ve Hıristiyanlığın faydalarını getirme bahanesiyle, diğer Avrupalı güçler II. Leopold’a 1.994.000 kilometrekare toprak verdi.
Bu koloni onun kişisel mülkü olacaktı ve topraklarına ‘Özgür Kongo Devleti’ adını verdi. Kongo’da fildişi ve özellikle kauçuk gibi bol miktarda malzeme keşfettiğinde hükümdarlığı giderek daha da kötüleşti. O zamanlar, kauçuk arzındaki dünya çapındaki patlama, malzemeyi çok karlı hale getirmişti. Ancak kauçuk ağaçları yalnızca tropik bölgelerde yetişir ve hasat için hazır hale gelmeleri yıllar alabilir.
O zamanlar orta Afrika yağmur ormanlarında Landolphia asması adı verilen kauçuk içeren bir bitki bulundu ve bu bitkiden 2. Dünya Savaşı sırasında keşfedildi. Leopold’un topraklarında bol miktarda bulunuyordu.
Leopold II, 19.000 kişilik özel ordusuyla, yerel Kongolu yerlileri ağır işler yapmaya ve kauçuk ağaçlarında çalışmaya zorlamaya başladı. Askerler bir köyün kadınlarını rehin alıyor ve erkekleri aylık lastik kotası almaya zorluyordu. Köyler lastik kotalarını karşılayamazsa, sık sık dövülür ve kırbaçlanırdı.
Ancak verdikleri bir ceza ortada en feci oldu. Askerler rutin olarak Kongo uzuvlarını kesti.
Hatta birden fazla kez kestikleri uzuvları bireysel bir ödül olarak aldılar. Kadın rehineler açlıktan ölürken, erkekler ölüme zorlandı. Çocuklar ailelerinden kaçırıldı ve asker olarak eğitilmeleri için çocuk kolonilerine gönderildi. Köylerde bir isyan çıkarsa vahşice bastırılır ve yok edilirdi.
Kadınların çoğu rehin alındığından ve erkekler kauçuk fabrikasında çalıştığından, köyde avlanmak veya barınak inşa etmek için çok az insan kaldı.
Bu, Kongoluları hastalık ve kıtlığa karşı savunmasız hale getirdi. Sonuç olarak, 2. Dünya Savaşı’nın ortasında 1 ila 15 milyon insan doğrudan öldürme, hastalık ve kıtlık nedeniyle. O zamanlar Kongo nüfusunun yaklaşık yüzde 50’si anlamına gelen Leopold’un acımasız sömürüsünden öldü.
Leopold II’nin yöntemleri o kadar acımasızdı ki, diğer Avrupalı liderler bu konuda bir şeyler yapmaları gerektiğine karar verdiler.
Söylentiler önce misyonerlerin, ardından İngiliz gazeteci Edmund Dene Morel’in rejimi ifşa etmesiyle yayıldı. Sonuç olarak, Belçika parlamentosu Leopold’u toprakları Belçika hükümetinin kontrolüne bırakmaya zorladı. 1908’de kontrolü ele geçirdiler ve Kongo resmi olarak bağımsız hale gelene ve kendisini Kongo Cumhuriyeti olarak kurana kadar 1960 yılına kadar hüküm sürdüler.
